Εστίαση
Από τις πιο απολαυστικές ώρες της μέρας είναι αυτή της οικογενειακής σύναξης για φαγητό. Με τους αγαπημένους γύρω από ένα πλούσιο τραπέζι οι στιγμές απόλαυσης, συντροφιάς και ευωχίας είναι μοναδικές. Πολύ περισσότερο όταν πραγματοποιείται σε όμορφο φυσικό περιβάλλον, προσφέρεται από έμπειρους γνώστες της μαγειρικής τέχνης με αγνά υλικά, συνοδεύεται από φημισμένο κρασί της περιοχής και κλείνει με ρακή, ντόπια φρούτα και σπιτικά παραδοσιακά γλυκά.
Η σχέση του Κρητικού με το φαγητό δεν είναι απλά μια απολαυστική γαστρονομική διαδικασία και δεν αναλώνεται μόνο στις προϋποθέσεις ενός καλού (γευστικά νόστιμου και ποιοτικά άριστου με αγνά υλικά) γεύματος.
Ξεκινά από την παραδοσιακή παραγωγική φιλοσοφία και αντίληψη, ανάγεται στη μέριμνα και την εξασφάλιση της καθαρότητας – αγνότητας του προϊόντος που χρησιμοποιείται για ανάλωση κι εκτείνεται στο δίπολο της καλλιέργειας ανθρώπινων σχέσεων (πέρα κι έξω από την υλικότητά τους και μόνο) αφενός, και στη φαντασιακή προσέγγιση του κρητικού χωροχρόνου και κουλτούρας αφετέρου.
Η ιστορία της κρητικής διατροφής ξεκινά από πολύ παλιά, ακόμη και πριν από τη νεολιθική εποχή. Από τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφούν φαίνεται πως και οι Μινωίτες, κατανάλωναν τα ίδια σχεδόν προϊόντα που καταναλώνει και ο σημερινός κρητικός.
Πολλά φρούτα, λαχανικά, χόρτα, κηπευτικά, όσπρια, τυριά και ψωμί. Αρωματίζουν τη γεύση με θαυμάσια αρωματικά φυτά, παρασκευάζουν γλυκίσματα με φυσικές γλυκαντικές ύλες, μέλι και πετιμέζι, και συνοδεύουν το γεύμα τους με εξαιρετικό κρητικό κρασί. Το κρέας σπάνια ή λίγες μόνο φορές το χρόνο σε μεγάλες γιορτές η στα μεταπολεμικά χρόνια τις περισσότερες Κυριακές στόλιζε το τραπέζι τους.
Τα ίδια πρότυπα και σήμερα θα απολαύσετε στα εστιατόρια της «πόλης έξω απ’ την πόλη» όπου ο κάθε μάγειρας εστιάζει στη διατήρηση της παραδοσιακής αισθητικής απόλαυσης με τη χρήση των διαχρονικά γνωστών αγνών και γευστικών προϊόντων που παράγει η γη της περιοχής. Παράλληλα όμως δομεί και μια ολόκληρη «ιστορία» εμπειρίας αιώνων, ανασυνθέτει βιωματικές πρακτικές και ανασύρει μνήμες που κανείς δεν θέλει να λουστούν με το νερό της λήθης…
