Ένας ΥΜ ΙΙΙ θαλαμοειδής τάφος που βρέθηκε το 1941 αμέσως δυτικά της Σίβας, τεκμηριώνει την κατοίκηση στην περιοχή από την προϊστορική περίοδο. Πρόκειται για τάφο του γνωστού τύπου των μετανακτορικών χρόνων. Οι συγκεκριμένοι τάφοι διαθέτουν έναν συνήθως θάλαμο λαξευμένο στο βράχο, όπως και σύντομο δρόμο που οδηγεί σε αυτόν.
Η είσοδος είναι κλεισμένη με φράγμα. Περιέχουν πήλινες σαρκοφάγους διακοσμημένες με θέματα γεωμετρικά, συμβολικά και με θέματα παρμένα από τον κόσμο των φυτών και των ζώων. Ο τάφος στη Σίβα ήταν πεταλοειδούς σχήματος, η κτιστή είσοδος είχε βρεθεί ακέραιη και στο εσωτερικό βρέθηκαν τρεις σαρκοφάγοι, ψευδόστομοι αμφορείς, κύλικες, κωνικά κύπελλα, λεκάνες, χάντρες, ένα επιχρυσωμένο δακτυλίδι κ.λπ. Μερικά από τα κτερίσματα του τάφου είχαν εκτεθεί στην παλιά έκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείο Ηρακλείου. Ανάλογου τύπου τάφοι έχουν βρεθεί σε διάφορα σημεία της περιοχής του Μαλεβυζίου, όπως αυτοί που βρέθηκαν στο Γάζι και το Καβροχώρι, στα Σταυράκια, στα Γιοφυράκια και στο Πενταμόδι. Είναι πιθανόν στην ίδια θέση και προς ΝΔ να βρίσκεται και ο σύγχρονος του τάφου οικισμός.