Ονομαστό χωριό της «Παρακάνδιας» με πλούσια ιστορία και παράδοση. Απέχει από το Ηράκλειο 14 χιλιόμετρα και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 569 μέτρων στις δυτικές παρυφές του Γιούχτα «πολιορκημένο» από πλήθος αμπελώνων και ελαιώνων. Οι περισσότεροι κάτοικοι του σημερινού χωριού είναι προσφυγικής καταγωγής.
Σε έγγραφο του 1305 όπου και η αρχαιότερη μνεία του χωριού, παραδίδεται η πληροφορία ότι υπάρχουν δύο παλαιές εκκλησίες, του Αγίου Σίλα (Agio Sila) και της Παναγίας (Santa Maria) οι οποίες καταστράφηκαν με το σεισμό του 1303 και ανοικοδομήθηκαν από τον Rogerius de Rogerios με τη βοήθεια των κατοίκων.
Με βεβαιότητα μπορεί να θεωρηθεί ότι ο οικισμός είναι παλαιότερος του 13ου αιώνα και ανάγεται στην β΄ βυζαντινή περίοδο της Κρήτης, αλλά τα αρχαιολογικά ευρήματα στη θέση «Κουτσουρέλια» όπου ανακαλύφθηκε ελληνιστική και ρωμαϊκή κεραμική δείχνουν ότι ο οικισμός «έρχεται» από την προχριστιανική εποχή.
Το παλιό χωριό όπως μαρτυρούν οι πηγές και τα ερείπια του ναού Άγιος Ιωάννης που βρισκόταν στη θέση «Περδικόνερο» (αναφέρεται στο Σιναΐτικο κώδικα του 1583) καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1645 (λίγο πριν από την έναρξη της πολιορκίας του Χάνδακα).
Στη γερμανική κατοχή οι κάτοικοι του χωριού με πρωτοστάτες τους Σαμαρείτηδες, ανάπτυξαν σπουδαία αντιστασιακή δράση, ενώ στην περιφέρεια του χωριού βρίσκεται το γνωστό ιστορικό σπήλαιο του «Χαμαμουτζή» όπου το καλοκαίρι του 1941 έγινε η ορκωμοσία της πρώτης ομάδας «Εθνικής Αντίστασης» (ιστορική διαδρομή). Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η επίσκεψη στην «παλιά Γέφυρα» στη θέση «Χάνι του Άγιου Σύλλα».
Το σύγχρονο χωριό διαθέτει παραδοσιακούς χώρους εστίασης, ωραία καφενεία και προσφέρει μακροήμερη διαμονή στα ενοικιαζόμενα δωμάτια (Μούσες). Πολύ καλό επίσης είναι το πανηγύρι που οργανώνεται κάθε χρόνο την παραμονή του πολιούχου Αγίου Σίλα στις 29 Ιουλίου από τον πολιτιστικό σύλλογο της κωμόπολης.
